Erbo-de-sant-Jaume(-bastardo)
Jacobaea erratica
Asteraceae Compositae
Autre noum : Seniçoun(-barrulaire).
Noms en français : Séneçon erratique, Séneçon à feuilles de barbarée.
Descripcioun :Planto pulèu grando que flouris un pau tard dins l'estiéu e en autouno. Se destrìo dis àutri Jacobaea e Senecio subretout emé si fueio que lou darrié fueioun èi bèn mai grand que lis autre (fotò). Peréu sa souco reballo pas au sòu coume lou seniçoun-di-fueio-de-rouqueto.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Grando erbo
Taio : 40 à 200 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Jacobaea
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Tribu : Senecioneae
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : >6
Ø (o loungour) enflourejado : 15 à 20 mm
Flourido :
Estiéu - Autouno
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Liò : Prado umido
- Ribiero
Estànci : Termoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Éurimediterranenco
Ref. sc. : Jacobaea erratica (Bertol.) Fourr., 1868
(= Senecio erraticus Bertol., 1810 )
Vióuleto(-de-palun)
Viola palustris
Violaceae
Nom en français : Violette des marais.
Descripcioun :Aquesto pichoto e poulideto vióuleto trachis au nostre dins li tourbiero e li palun de mountagno. Se recounèis à si fueio redouno de la baso en couar e à sa petalo de davans soulignado de veno sourno.
Usanço :Li flour de vióuleto soun manjadisso, li meiouro soun li mai perfumado, coume Viola odora o Viola suavis. Soun richo en vitamino C e A.
Port : Erbo
Taio : 5 à 15 cm
Fueio : basalo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Viola
Famiho : Violaceae
Ordre : Malpighiales
Coulour de la flour :
Vióuleto
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 15 à 20 mm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Si
Autour basso e auto : 800 à 2600 m
Aparado : Noun
Mai à Juliet
Liò : Tourbiero
- Palun de mountagno
Estànci : Mountagnard à Aupen
Couroulougi : Oulartico-Aupenco
Ref. sc. : Viola palustris L., 1753